Kunststoffen zijn inert, onverteerbaar, niet-toxisch en alom 'door mythen begrepen'

wps_doc_0

Allan Griff, chemisch ingenieur-adviserend, columnist voor PlasticsToday en zelfverklaard realist, stuitte op een artikel in MIT News vol wetenschappelijke onwaarheden.Hij deelt zijn gedachten.
MIT News stuurde me een rapport over onderzoek met zeolieten, poreuze mineralen die worden gebruikt om propaan te maken van schroot (gerecycleerde) polyolefinen met een kobaltkatalysator.Ik was verrast door hoe wetenschappelijk onjuist en misleidend het artikel was, vooral gezien de oorsprong ervan bij MIT.
Poreuze zeolieten zijn algemeen bekend.Als onderzoekers hun poriegrootte kunnen gebruiken om 3-koolstofmoleculen (propaan) te produceren, is dat nieuwswaardig.Maar het roept de vraag op hoeveel 1-koolstof (methaan) en 2-koolstof (ethaan) er doorheen komen en wat je ermee doet.
Het artikel suggereert ook dat recyclebare polyolefinen nutteloze verontreinigende stoffen zijn, wat onjuist is omdat ze niet giftig zijn in hun normale vaste vorm - zeer sterke CC-bindingen, lange ketens, lage reactiviteit.Ik zou me meer zorgen maken over de giftigheid van kobalt dan over de kunststoffen.
Toxiciteit van vaste kunststoffen is een populair beeld, gebaseerd op de menselijke behoefte om weerstand te bieden aan de wetenschap, zodat we kunnen geloven in het onmogelijke, dat teruggaat tot het comfort van de kindertijd waarin niets kan worden verklaard.
Het artikel haalt PET en PE door elkaar en bevat een tekening (hierboven) van een frisdrankfles, die is gemaakt van PET, chemisch heel anders is dan polyolefinen en al waardevol is gerecycled.Niet onbelangrijk, want het spreekt mensen aan die veel plastic flessen zien en denken dat alle soorten plastic schadelijk zijn.
De tekening is ook misleidend omdat het de toevoer van een geringd (aromatisch) plastic laat zien en het maken van propyleen, niet propaan.Propyleen is mogelijk meer waard dan propaan en heeft geen toegevoegde waterstofatomen nodig.De tekening toont ook de productie van methaan, wat vooral in de lucht niet gewenst is.
Het artikel stelt dat de economie om propaan te maken en te verkopen veelbelovend is, maar de auteurs geven geen investerings-, bedrijfs- of verkoop-/prijsgegevens.En er staat niets over de energiebehoefte in kilowattuur, wat het proces voor veel milieubewuste mensen misschien minder aantrekkelijk maakt.Je moet veel van die sterke CC-bindingen verbreken om de polymeerketen te breken, een basisfout in veel geavanceerde / chemische recycling, behalve wat pyrolyse.
Ten slotte, of eigenlijk eerst, roept het artikel het populaire beeld op van plastic bij mensen (en vissen), waarbij de onmogelijkheid van vertering of circulatie wordt genegeerd.De deeltjes zijn veel te groot om door de darmwand te dringen en vervolgens door een netwerk van haarvaten te circuleren.En hoeveel doet er toe, zoals ik vaak zeg.Weggegooide visnetten kunnen schadelijk zijn voor waterdieren, maar dat geldt ook voor het vangen en opeten van vis.
Toch willen veel mensen nog steeds geloven dat microplastics in ons zitten om hun behoefte om weerstand te bieden aan de wetenschap te ondersteunen, wat hen het comfort van wonderen ontneemt.Ze bestempelen plastic snel als giftig omdat het:
●onnatuurlijk (maar aardbevingen en virussen zijn natuurlijk);
●een chemische stof (maar alles is gemaakt van chemicaliën, inclusief water, lucht en wij);
●veranderlijk (maar dat geldt ook voor het weer en ons lichaam);
●synthetisch (maar dat geldt ook voor veel medicijnen en voedingsmiddelen);
●corporate (maar bedrijven zijn creatief en houden de prijzen laag als ze op verantwoorde wijze worden gereguleerd).
Waar we echt bang voor zijn, is onszelf - humanipulatie.
Het zijn niet alleen de onwetenschappelijke massa's die zo denken.Onze eigen industrie investeert in inspanningen om de "plasticvervuiling" een halt toe te roepen, net als de politici die terecht zien dat zo'n mythe-inzicht doen wat de kiezers willen.
Afval is een ander probleem dan vervuiling, en onze kunststofindustrie kan en moet haar verliezen verminderen.Maar laten we niet vergeten dat kunststoffen helpen bij het verminderen van ander afval - voedsel, energie, water - en de groei en infectie van ziekteverwekkers voorkomen, maar geen veroorzaken.
Kunststoffen zijn relatief onschadelijk, maar mensen willen dat ze slecht zijn?Ja, en nu begrijp je misschien waarom.


Posttijd: 09-dec-2022